De Harener Historische Kring Old Go heeft recent een aantal interessante foto’s in bruikleen gehad van mevrouw Marijke Folkerts uit Glimmen. Zij is de dochter van het voormalig hoofd van de Groningse Buitenschool en is van plan de foto’s te schenken aan de Groninger Archieven.
Op vrijdag 5 november 1954 werd in het bos van Appèlbergen de Groningse Buitenschool geopend. De school, die werd gebouwd ter vervanging van de buitenschool aan de Mozartstraat in de stad Groningen, is gelegen in het zuidelijke deel van Appèlbergen, tegen de Zuidlaarderweg aan. Zieke kinderen uit de stad kwamen elke dag met een bus naar de school, voor lessen en om aan te sterken. Hierbij werd veel buiten lesgegeven en gespeeld. In de folder dat uitkwam ter gelegenheid van de opening wordt vermeld: “Een buitenschool wordt nu eenmaal gebouwd met het doel de kinderen zoveel mogelijk in de buitenlucht te brengen.”
De lokalen van de buitenschool in de winterse sneeuw
Na de lunch werd er geslapen in de lighal, die behalve een dak en een zijwand open was naar de elementen. De kinderen sliepen daar op stalen rustbedden, ook bij winterdag.
Nadat de kinderen waren aangesterkt gingen ze terug naar hun eigen school, om plaats te maken voor een nieuwe lichting kinderen. In de buitenschool was plaats voor 120 leerlingen.
De Groningse Buitenschool bestaat nog altijd, al is een gedeelte van het gebouw nu in gebruik als pension.
De Groningse buitenschool werd in 1953 gebouwd en was ontworpen door J.H. Wilhelm, architect Stadsuitbreiding en Volkshuisvesting. Naast lokalen en lighal, had het een centrale hal met eetzaal, keuken en doktersruimte. Ook de woning van het schoolhoofd ontbrak niet. Al deze gebouwen van één bouwlaag omsluiten een groot grasveld en zijn ontworpen in een moderne wederopbouwstijl.
Ieder lokaal heeft een eigen buitenruimte waar les gegeven kan worden
Licht komt in de centrale hal en de klaslokalen binnen door grote ramen in de gevels, maar ook via ramen die zijn aangebracht onder de schuin omhooglopende daken. Dit zaagtandeffect van de daken, geeft vooral de lokalen een speels uiterlijk. De centrale hal en de lokalen zijn aan elkaar verbonden door de lange lighal, die naar het grasveld toe open is. Een ander speels element is de hoge schoorsteen van het ketelhuis, die naast schoorsteen ook dienst doet als toren voor de schoolbel.
Het terrein is geheel omsloten door bomen en struiken en is vanaf de weg nauwelijks te zien.
De vorm van de school, met zijn losse lokalen en grote ramen is een ontwerp dat wel vaker werd gebruikt bij de bouw van scholen en daarom niet uniek. Toch is de Groningse Buitenschool een mooi voorbeeld van hoe nieuwe scholen eruit zagen in de wederopbouwperiode, vooral omdat het hier een buitenschool betreft. Het zou daarom mooi zijn als dit gebouw in de toekomst een bescherming kreeg als gemeentelijk monument.